And they lived happily ever after, THE END.

We leven inderdaad erg gelukkig maar het idee dat nu aan alles een eind komt valt ons toch wel zwaar. De vijf weken zijn voorbij gevlogen en dat betekent dat we weer naar Nederland komen. Op dit moment verblijven we bij Wim, dat is een Belgische man die ook in Northbridge woont – ik heb op zijn kinderen gepast ☺. En gratis verblijf is altijd fijn! (en geen hostels die we hoeven te delen – vieze badkamers – snurkende roomies etc.)

We zullen even verder gaan waar de vorige keer zijn gestopt en dat is Fraser Island. We namen de bus van Noosa naar Hervey Bay – we verlieten het mooie weer en ruilden dit in voor een hoosbui! En dat was nou niet zo’n lekker vooruitzicht aangezien we twee dagen later naar Fraser Island zouden gaan. In Hervey Bay deelden we een kamer met twee Engelse meiden, erg gezellig! De volgende dag stond in teken van eten, geld en drank. We moesten zelf eten en drinken meenemen. Aangezien wij niet van die chef-koks zijn, hebben we alleen vlees en brood gekocht; een broodje hamburger :D Een fles wodka was het enige wat we meenamen aan alcohol (dit was heel weinig vergeleken met de jongens uit Wales). Die avond vroeg naar bed gegaan aangezien we om 6.00uur bij de receptie moesten staan om ons uit te checken.
De eerste dag – een half uur film kijken over het rijden op Fraser, het Wildlife op Fraser en de gevaren op Fraser. Niet heel erg boeiend om 6.00uur ’s ochtends. Daarna auto’s ingepakt en op naar de ferry. Wij zaten met de twee Engelse meiden en twee Ierse meiden in de auto – Dat voorspelt veel goeds (volgens de mannen). We hebben twee dagen rond gereden over het eiland. Veel mooie verschillende ‘lakes’ gezien en we hebben in een ‘creek’ gezwommen waar het water zo zuiver was dat het gewoon gedronken kon worden. Omdat we iedere ochtend zo vroeg moesten opstaan waren we ’s avonds zo aan de latten dat we om half 10/half 11 al op bed lagen. Oke, defenitie van het woord bed: een harde zand vloer met daarop een yoga matje van 2 cm en een slaapzak waar je je niet in kunt bewegen. Veel slaap hebben we dus niet gehad! De tweede nacht was er een jongen spoorloos. Vanaf vijf uur werd er al begonnen met drinken en om 8 uur was deze jongen zo dronken dat hij amper op zijn benen kon staan. Iedereen liep rond 8 uur naar het strand om de maansopkomst te zien en vanaf dat moment heeft niemand hem meer gezien. uiteindelijk hebben ze hem gevonden in een andere tent, die hij overigens ook heeft onder geplast ………… Verder niet heel boeiend om te vertellen waar we allemaal zijn geweest, als je de foto’s ziet is het veel beter ☺

Van Hervey Bay een overnachting bus naar Airlie Beach. En laten we nou niet zo’n fan zijn van die bussen. Gelukkig hebben we alle keren nog een bus gehad waarbij we beide twee stoelen hadden, maar echt comfortabel is het niet! Airlie Beach is een heel leuk en gezellig plaatsje en heeeeel touristisch. Vanaf dit moment hoorden we wel iets meer Nederlanders vergeleken met het eerste gedeelte van onze reis. Vanaf Airlie stapten we op de Avatar – dat is een Catamaran. De groep op de boot was echt heel tof en dat maakt de reis ook veel leuker. Het weer was helaas niet zo heel goed. De eerste ochtend was het echt super mooi weer, maar na een uur betrok de lucht en werd het erg bewolkt en ging het regenen. White Haven Beach was dus ook niet zo mooi zoals het had moeten zijn, maar als nog was het zo mooi! Wit strand en blauw water. Gewoon onbeschrijflijk! Het eten op de boot was ook erg goed. Zelfs wij – de kieskauwers uit Hoogeveen – vonden het heeeeeeerlijk! We kunnen verder niet zoveel zeggen over de WhitSundays omdat je het zelf gezien moet hebben. Met de foto’s krijg je wel een beetje een beeld, maar het is zoveel mooier in het echt. (De Afterparty was echt awesome btw!)

En toen gingen we weer doooooor …. Nachtbusje naar Cairns (overigens wel onze laatste (YES!) busrit). ’s Ochtends om kwart voor 7 kwamen we aan in Cairns. We konden het hostel niet in en wat doe je dan? Koffie drinken en ontbijten bij de Pie Face. Niet een backpackers budget maar wel erg lekker. Verder de middag aan de lagoon gelegen. (Geen strand, want in de zee mag je niet zwemmen i.v.m. HAAIEN!).
Nu komt een gevoelig puntje aan de orde – Skydiven (parachute springen). We stonden om 5.30 uur op. We werden opgehaald om 6.30 uur opgehaald. Om 14.00 uur hoorden we dat we niet gingen springen. HUILEN. Verder willen we er niet over kwijt.

Omdat we erg verdrietig waren om het skydiven deden we de volgende dag aan shoptherapie. Heeft erg geholpen .. (NOT!)

Volgende tour was de Great Barrier Reef – dit ging wel door voor mij. Voor Lisa helaas niet. Ze ging wel mee op de boot, maar het duiken ging het niet worden vanwege haar antibiotica. Ziek, zwak en misselijk en dit werd nog versterkt door de lekker golven en een rot boot. Ik heb wel geprobeerd te duiken maar durfde op een gegeven moment niet meer. Je wordt echt (letterlijk) in de diepe zee gegooid en dan moet je in een keer maar even weten hoe je moet ademen – neus klaren – verschillende handgebaren gebruiken etc. Dit werd em dus niet, dus vervolgens hebben we wel gesnorkeld ☺. Een HUGE TURTLE gezien. Super super tof.

Geen dagje rust was ons gegund dus we gingen naar een regenwoud en daar sliepen we ook. En slapen hebben we gedaan! Van ‘s middags 3uur tot de volgende dag half 9 met een eetpauze van 1,5 uur. Dat hadden we dus wel even nodig. Toen we wakker werden wisten we ook meteen waarom een regenwoud een regenwoud heet. Jeetje wat kan het regenen zeg! Tot een uurtje of half 11 heeft dit doorgezet en toen zijn we maar eens een kopje koffie wezen drinken en een wandeling over het strand gemaakt. Het weer was opgeklaard en het was ook super warm. Om kwart voor 2 kwam de bus ons weer ophalen en reden we terug naar Cairns. Onderweg hebben we een krokodillentour gedaan. Met een bootje over de rivier om krokodillen te spotten. Wij waren opzoek naar groene of bruine krokodillen – en hoe zag Elizabeth (dat was haar naam, jajajaja…..) eruit? ZILVER! Viel dat even zwaar tegen.

Vandaag zijn we om 10.15 terug gevlogen naar Sydney en dat is toch wel een heel raar gevoel! Dat ik nu naar huis kom is wel heel erg definitief. Ik vind het erg leuk om weer terug te gaan, maar heb toch ook een hele toffe tijd gehad in Australie. Vind het vooral heel tof dat ik Lisa nu mijn omgeving kan laten zien en dat we samen de East Coast hebben gedaan – als we dan terug zijn kunnen we er samen op terug kijken!

(Zoals gemerkt is het een blog die niet zo uitgebreid is zoals jullie van me gewend zijn, maar het is te veel om te vertellen, maar het is te moeilijk om te beschrijven. SORRRRYYY!)

We zien jullie snel weer!